تا دو دهه دیگر برنج شمالی نابود می‌شود/ ماجرا چیست؟

نماینده استان مازندران، جناب آقای صادق برزویی، در شورای عالی استان‌ها به مشکلاتی که کشاورزان در 2 سال گذشته با آن مواجه شده‌اند، از جمله قیمت بالای سموم و کودها و هم چنین دستمزد کارگران، اشاره کرد. ایشان معتقد هستند که در 2 دهه پیش رو ممکن است کشت برنج ایرانی به پایان خود نزدیک و نزدیک‌تر شود، تا جایی که شاید شالیکاران هیچ برنجی به جز برنج مصرفی خودشان، نداشته باشند تا به سایر مناطق کشور ارسال کنند.

ایشان در ادامه افزودند که مشکل کم‌آبی و حتی بی‌آبی در شمال کشور بسیار قابل توجه‌تر شده است، به همین دلیل است که کشاورزان دیگر آبی برای کشت دوم برنج ندارند. با کاهش آب رودخانه‌ها، آبیاری مزارع برنج و غیره، سخت و حتی غیر ممکن شده است.

 

مشکلات ک

حفره چاه‌های غیر مجاز یکی از دلایل کم آبی شمال کشور

آقای صادق برزویی در ادامه به حفر چاه‌های غیر مجاز اشاره کردند و گفتند که افراد بسیاری برای پر کردن استخرهای شنا خود به سراغ حفر چاه به صورت غیر مجاز می‌روند که همین امر موجب کاهش میزان آب در سفره‌های آب زیرزمینی شده است که بیش از هر چیزی کشاورزان را با مشکل مواجه کرده است.

ایشان هم چنین اشاره کردند حدود دو دهه است که چنینی مشکلی گریبان کشاورزان و شالیکاران را گرفته است و در آینده نزدیک در صورت عدم بی توجهی نیز شدت بیشتری پیدا می‌کند.

 

نماینده مازندران هم چنین در شورای عالی استان‌ها افزود که در 2 الی 3 سال گذشته، قیمت سموم و کودهای شیمیایی روند صعودی چشمگیری به خود گرفته است و همین امر روی هزینه‌های کشت برنج تاثیر بسزایی گذاشته است. نگذاریم این مشکلات باعث پایان کشت برنج ایرانی شود.

از طرفی اگر کشاورزان از این سموم استفاده نکنند، آفات به محصولات شان حمله کرده و کیفیت آن‌ها را کاهش می‌دهند و حتی شاید کار به جایی برسد که قابل برداشت هم نباشند. هم اکنون کشاورزان مجبور به خرید سم و کود هستند و همین امر به ناچار قیمت برنج را به کیلویی 200 هزار تومان می‌رساند، چرا که کشاورزان فقط به این ترتیب می توانند درآمدزایی کنند و متحمل ضرر نشوند.

 

 

 

شالیزارهای برنج به ناچار به باغ مرکبات تبدیل شده‌اند

ادامه سخنان برزویی به واردات برنج و تاثیری که بر کاهش قیمت برنج ایرانی دارد، مربوط می‌شد. ایشان اظهار داشتند که این امر موجب شده است که کشاورزان مزارع برنج یا شالیزارهای خود را به باغ مرکبات تبدیل کنند، البته وی روی این نکته بسیار تاکید داشت که افزایش قیمت سرسام آور کود و سموم نیز روی کاشت و برداشت مرکبات نیز تاثیر گذاشته است. در این میان عدم صادرات برای کشورهای روسیه، کشورهای حاشیه دریای خزر و حوزه خلیج فارس نیز این مشکل را چند برابر کرده است.

 

 

 

کاشت درختان بی فایده برای فروش چوب آن ها

نماینده استان مازندران در شورای عالی استان‌ها در ادامه صحبت‌های خود به پاییز 1401 اشاره کرد که محصولات یک باغ مرکبات هم چون پرتقال با احتساب هزینه کارگر به کیلویی 5 هزار تومان می‌رسید. اگر واقع گرایانه به این موضوع نگاه کنیم کشاورز فقط محصولات و میوه‌های درختان خود را می‌چیند تا دچار آسیب نشوند.

ایشان اظهار داشتند که این روزها شاهد این هستیم که کشاورزان دیگر به کشت برنج و مرکبات تمایلی ندارند و بیشتر سعی در کاشت درخت‌های بی فایده و بی ثمری دارند تا بتوانند با فروش چوب آن‌ها هزینه‌های زندگی خود را بپردازند.

 

 

 

مشکلات سلامتی با مصرف برنج‌های وارداتی

جناب آقای صادق برزویی عنوان کرد که با توجه به این که تمامی هموطنان در سراسر ایران برنج را در وعده‌های اصلی خود مصرف می‌کنند (حالا یکی کمتر و یکی بیشتر)، با مصرف برنج وارداتی از آمریکای جنوبی، هندوستان و پاکستان که کیفیت بسیار پایینی دارند، بیماری‌ها گوارشی افزایش قابل توجهی داشته‌اند.

ایشان تاکید کردند که فرقی ندارد که در کجای این کشور زندگی می‌کنید، در هر صورت مصرف چنین برنج‌هایی مشکلات گوارشی بسیاری را به وجود می‌آورد، حتی برای مازندرانی‌ها که به مصرف برنج باکیفیت ایرانی عادت دارند.

وی در ادامه افزود که این واردات باعث شده است که کشت برنج دیگر برای کشاورزان شمالی صرفه اقتصادی نداشته باشد و رفته رفته تا یک دهه دیگر برنجی جز برنجی مصرفی خود این کشاورزان کشت نمی‌شود و دیگر برنجی برای ارسال به استان‌های دیگر وجود نخواهد داشت.

 

 

 

مکانیزه کردن آبیاری تا 80 درصد از هدر رفتن آب جلوگیری می‌کند

صادق بهروزی نماینده استان مازندران شورای عالی استان‌ها در ادامه به نکته مهمی اشاره کرد که مربوط به آبیاری برنج بود. ایشان اشاره کردند که در صورت استفاده از آبیاری پیشرفته و مکانیزه و جایگزین کردن آن با آبیاری به روش سنتی، تا حدود 80 درصد از هدر رفتن آن جلوگیری به عمل می‌آید.

البته بر اساس گفته ایشان هزینه‌های آبیاری مکانیزه به قدری بالا است که کشاورزان از عهده آن بر نمی‌آیند و در این جا است که باید بانک‌ها وارد میدان شوند و با ارائه تسهیلات کم بهره یا حتی بی بهره و بلندمدت، به آن‌ها کمک کنند.

ایشان با اشاره به پیشرفت علم کشاورزی افزودند که در سالیان دور با آبیاری سنتی یک درخت نارنگی بیشتر از 5 الی 10 کیلو میوه نمی‌داد، اما امروزه با ورود سموم و کودهای شیمیایی همین درخت می‌تواند بیش از 50 کیلو نیز نارنگی بدهد.

 

وی در ادامه به این نکته اشاره کرد که کشاورزان توانایی پرداخت قیمت‌های صعودی کود و سموم را ندارند، در غیر این صورت هم مگس‌های مدیترانه‌ای به درختان مرکبات حمله می‌کنند. ایشان بیان کرد که گاهی یک هکتار باغ که بیش از 500 درخت در آن کشته شده است، به دلیل عدم استفاده از سموم، تمامی محصولات شان از بین می‌رود و اگر کشاورزی بخواهد برای دفع آفات هزینه کند، با قیمت‌های سرسام‌آوری رو‌به‌رو می‌شود.

 

برزویی در ادامه اضافه کرد که در 2 سال گذشته اکثریت هزینه‌های بخش کشاورزی افزایش قبل توجهی داشته است تا جایی که اگر کشاورزی نارنگی را کیلویی 4 الی 5 هزار تومان بفروشد، متحمل ضرر می‌شود. ایشان برای مشخص شدن بیشتر این موضوع به هزینه کارگران اشاره کردند که 5 سال پیش دستمزد روزانه آن‌ها 50 هزار تومان بود و اما این مبلغ امروزه به 400 الی 500 هزار تومان در روز رسیده است. یا هزینه تراکتور برای شخم زدن هر هکتار زمین 400 الی 500 هزار تومن بود، اما حالا با مبلغ 4 میلیون تومان برای هر هکتار مواجه هستیم.

 

نماینده مازندران در شورای عالی استان مثال دیگری را عنوان کرد که توضیح می‌داد کشاورزان چقدر محصولات خود را ارزان می‌فروشند، این در حالی است که در بازار با قیمت بالاتری به دست مردم می‌رسند. به عنوان مثال مردم سیب را کیلویی 40 تا 50 هزار تومان یا پیاز را 20 تا 30 هزار تومان می‌خرند، اما این مبلغ درباره پرتقال 15 هزار تومان است، در حالی که کشاورز پرتقال خود را فقط کیلویی 4 هزار تومان می‌فروشد که همین امر کشاورزان را دچار مشکل کرده است. و حتی ممکن است به پایان کشت برنج ایرانی منجر شود.

 

ایشان تاکید کردند که اگر دولت وارد میدان نشوند و بانک‌ها را برای ارائه وام‌های با بی بهره، کم بهره و بلند مدت حداقل به مدت 10 سال مکلف نکند و به این ترتیب هیچ حمایتی از حوزه کشاورزی به عمل نیاید، کشاورزان حتی در امرار معاش زندگی خود دچار شکل می‌شوند.

 

جناب آقای صادق برزویی به عنوان یک راهکار برای تنظیم بازار بیان کردند که دولت باید محصولات باغی را درست مانند محصول گندم بخرد و از طرف دیگر برای این که مردم متحمل ضرر نشوند، قیمت را کاهش دهد.

 

ایشان هم چنین در ادامه صحبت‌های خود برای رفع  مشکل پایان کشت برنج ایرانی فرمودند که دولت باید به فکر ارائه کود سوبسیدی به کشاورزان باشد، زمینه را برای آبیاری مکانیزه مهیا کند و حتی شرکت تعاونی را تاسیس نماید تا در هر روستا 4 تراکتور در اختیار کشاورزان قرار بگیرند، به این ترتیب دیگر کشاورزان مجبور نیستند برای هر هکتار از زمین زراعتی خود، 4 میلیون از جیب پرداخت کنند. بنابراین، این هزینه برایشان به صورت دولتی حساب می‌شود که بصرفه‌تر است.

 

ایشان تاکید کردند که تنها در صورتی می‌توان گفت از کشاورزان حمایت می‌شود که هزینه‌های کشاورزی و کشت محصولات پایین بیاید، نه این که مردم را به واردات تشویق کنند تا سموم و کودهای شیمیایی وارد نمایند و این وسط جیب به پول اشخاص دیگر برود و در نهایت با قیمت 2 برابر به کشاورزان به فروش برسد و خیال شود که بازار تنظیم شده است، چرا که به این صورت همه هزینه‌ها از جیب مردم پرداخت می‌شود و در نهایت کشاورزان در این میان بیش از هر قشر دیگری متحمل ضرر و آسیب‌های جدی خواهند شد.

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *